Hayırlı RamaZAMlar!

Hayırlı RamaZAMlar!

*     *     * 

Müslümanlar için en kutsal ay olan Ramazan ayı başladı.

Ramazan, zenginin fakire yardım elini uzattığı, toplumsal dayanışmanın ve israftan kaçınmanın arttığı zaman dilimidir.

En azından ben öyle biliyorum.

Ama nerde…

Zaten tüketim çılgınlığı almış başını gidiyor. İnsanlar gerekli gereksiz bir harcamanın peşindeler.

Hiç değilse Ramazanda buna fırsat vermeyelim, desek nafile…

Ramazan ayını hesapsızca harcama, yeme-içme, israf etme ayı olarak görmeyelim, desek boş

Öyle göstermek isteyenler olduğu sürece ne desek davul zurna misali…

Hele reklamlar var ki, sivrisinek yanında masum kalır.

Oruçsunuz, karnınız acıkmış, susamışsınız.

Televizyon izlerken karşınıza çeşit çeşit yemek reklamları çıkıyor. Ballandıra ballandıra anlatıyorlar yemekleri.

Her yerde hazır gıda ürünleri, restoran reklamları, otel menüleri, iftar programları gibi başlıkları taşıyan yüzlerce reklam…

Televizyon ekranları daha önce adını hiç bilmediğimiz, market raflarında görmediğimiz zeytin, peynir, reçel, bal, sucuk, salam, vs… reklamlarıyla dolup taşar.

Sanki ramazan oruç ayı değil de, hesapsız tüketme, çıldırmışçasına tüketme, daha çok tüketme, yeme-içme ayı…

Hal böyle olunca bunu daha iyi fırsata çevirmek gerekiyor…

Nedir bu daha iyi fırsat?

ZAM…

Nasıl olsa alacak millet…

İnceden inceye fiyat ayarlamaları…

Bahane de hazır bu sefer…

Hükümet üyeleri kriz için uyarıyor.

Sıkıntı büyük kriz olabilir ama yine de biz etkilenmeyi diyorlar.

Ama kriz olasılığı var ya fiyatlara zam olasılığı neden olmasın?

Bu birinci bahane zam yapmak için…

İkinci de hazır…

Aslında sıradan bir devlet memuru olan Genel Kurmay Başkanı ve Kuvvet Komutanları istifa etti.

Yerlerine yenilerinin atanması sorun olmasa da yine de sıradan devlet memurlarının yerine yine sıradan devlet memurları getirildi.

Peki, bu ülkede her şey böyle sıradan giderken Ramazan da fiyatlar sıradan gider mi?

Mümkün değil…

O yüzden fırsat avcıları sıradan devlet memuru olmadığı için istedikleri gibi fiyat ayarlaması yaparlar.

Ne de olsa serbest piyasa ekonomisi…

Türkiye Ziraatçılar Derneği (TZD) Genel Başkanı İbrahim Yetkin, tüm önlemlere karşın et fiyatlarının hala istenilen yere getirilemediğini söyledi.

Yetkin; Kasaplık canlı et ithalatındaki gümrük vergilerinin sıfıra indirilmesine, karkas et ithalatındaki verginin de % 135’ lerden  % 30.35’ lere kadar düşürülmesine karşın et fiyatlarının istenilen rakamlara getirilememesinin önemine dikkat çekiyor.

Belki de sebebi, bu fiyatlardaki denetimleri ve düzenlemeleri yapanların sıradan devlet memuru olmadıkları içindir.

Diğer taraftan yardım severlerin tutum ve davranışları daha insancıl olması gerektiğine inanıyorum.

Ne oldu bizim insanlığımıza, yardımseverliğimize.

Yardım severlik de anlamını amacını yitirdi.

Bir başka oldu yardım sevmek. Ramazan ayının gelmesiyle birlikte sözde hayırseverler, yardım adı altında gariban vatandaşları kullanarak reklamlarını yapmaya çalışıyor.

Maddi durumu iyi olmayan ve bir ekmeğe muhtaç olan vatandaşları kullanarak kendi reklamlarını yapmaya çalışan hayırseverler (reklam severler), vatandaşa verdikleri bir ekmeğin bile reklamı olsun istiyorlar.

İşadamı basın mensuplarını davet ediyor. Maddi durumu iyi olmayan vatandaşları şirketinin kapısına toplayarak gıda yardımında bulanacağını söylüyor.

Basın mensuplarını karşılarında gören vatandaşlar neye uğradıklarına şaşırıyor. Ezilip, büzülüyorlar, bu tür durumlara alışmadıklarından dolayı da bir hayli utanıyorlar.

Be adam, o insanların gururu ile oynamaya senin ne hakkın var?

Madem amacın yardım, neden bu işi gizli yapmıyorsun?

Hayır böyle mi yapılır?

Hayır işlerinde “sol elinin verdiğini sağ elin bile görmeyecek” derler, bunu da mı bilmezsin?

O insanlar bir ekmeğe muhtaç diye, sırtlarına basarak sözde hayır adı altında kullanmak dinimizce uygun mudur?

Peki, Ramazanı harcama ayı, bol bol tüketme ayı göstermek uygun mudur?

Peki, bu tüketimi körükleyip sonra zam yapmak dinimizce uygun mudur?

Ne demek istediğimi kıssadan hisse bir ramazan fıkrasıyla bağlayayım;

“Tilki ormanda gezmektedir. Bir ağacın dalında bir geyik budunun asılı olduğunu görür. Açtır ama şüphelenir, kontrol edince tuzağı anlar. Çünkü geyik budu iple bir bombaya bağlıdır. Epeyce uzağa gider ve başını kollarının üzerine koyarak yatar, biraz sonra kurt gelir, budu ve yatan tilkiyi görür.

Tilkiye sorar: “Ne yapıyorsun dostum?”

Tilki cevap verir: “Hiiçç… Yatıyorum.”

-Burada bir but var.

-Evet var.

-Neden yemedin?

Tilki sakince cevap verir;”Bugün oruçluyum.”

Kurt kendinden emin:”Ben yiyeyim o zaman.”

Tilki; “Buyur afiyet olsun.”der.

Kurt, buta uzanır uzanmaz bir patlama ile ortalık toz duman olur. Kurt yaralı, perişan halde yatarken, tilki sakince budu yemeye başlar.

Bunu gören kurt; “Hani sen oruçluydun?” deyince tilki pişkin pişkin;

“Biraz önce top patladı duymadın mı?”

Ne diyelim birileri için fırsat topu oluyor, patlayan her ramazan topu…

Hayırlı RamaZAM lar…