“Aydınspor 1923 Yönetimi” Tarihe Geçti!

“Aydınspor 1923 Yönetimi” tarihe geçti!

Aydın BŞB. Başkanı Sevgili Özlem Başkanım, lütfen bu yazımı –bir Aydınspor 1923 sevdalısı olarak- okumanızı istiyorum. Gerçi size bilgi verenler de olacaktır.

Aydınspor 1923 için yaptıklarınızı herkes biliyor. Takımımız, bir sezonda bu duruma nasıl düştü? Bu gidişat ile ilgili paylaşımlarımı, zaman zaman size iletmek için, birçok kez denedim, ama size ulaşamadım. O nedenle tüm sezondaki gelişmeleri sizinle ve okurlarımızla bu yazımda, paylaşmak istedim.

Sezon öncesi, Fethiyespor karşısında izlediğimiz “Hazırlık maçında”, 3-1’lik yenilgi ile ayrılınca, bu takımda “Ne ses var, ne de görüntü.” diye yazmıştım. Olacakları sanki o günlerde hissetmiştim. Bana ilk maç sonrası, bu görüşüm üzerine, bazı kişilerden tepki de gelmişti.

Aydınspor 1923’ü sevenler gibi, bu iç sahadaki, “kümede kalma” adına oynandığımız ve (1-0) yenilgimizle sonuçlanan Bugsaşspor maçından sonra, bu yazımı yazmak bana çok ağır geldi. Ligde kalmamız “mucizelere” kaldı.

Tüm sezondaki “iç saha” maçlarımızın hiç birini gönül rahatlığı ile izleyemedik. “Zeybekler”in bu durumuna gelmesinin temelinde, yurdumuzdaki klüp yönetimlerinin kendine özgü önemli bir gerçeği yatıyor. “Yönetim tutarsızlığı”. Alınan kararların ve yapılan işlemlerin sürekli geliştirici yönde olmayışı. Nedense klüp yönetimlerinde bulunanlar, her şeyi bildiklerini zannediyorlar. Bir de büyük iddialar ve vaatlerle göreve gelmişlerse.

Oyuncuların seçilmesinde, takımın gereksinimlerini tam olarak tespit etmeden, teknik kadroyu kalıcı olarak oluşturmadan, piyasaya çıkıp, akıllarına kim düşmüşse, o futbolcuları transfer edebiliyorlar. Bize göre, birçok yanlışa imza atabiliyorlar. Oyuncu seçimlerinde, “son kullanma tarihi” geçmiş futbolcularla, hedefe nasıl ulaşılabilir?

Sezon başında,  gazetemiz Yeni Kıroba’nın muhabiri Rüçhan Durgut Klüp Başkanı Hidayet Türen ile yaptığı söyleşide; Başkanın “Önemli yerlere nokta atışı yapıp, her takım gibi hedefimiz, şampiyonluk” demişti. Şimdi son duruma bakılınca, “Plân, proje yapmadan yola çıkılması, yapılan transfer yanlışları, rakip takımlar güçlenirken, ara transferin önünün – sudan sebeplerle, bahanelerle açılamaması” Aydınspor 1923’ü bu duruma getirdi.

Yönetici arkadaşlara karşı sevgi ve saygımız sonsuzdur. Hepsi de kendi alanında, başarılı çalışmaları olan saygın kişilerdir. Ancak, Aydınspor 1923’ün yönetiminde, ne yazık ki, istenilen başarıya ulaşamadılar. Bizler basın olarak, iyi yapılanları da, kötü yapılanları da dile getirmekten, taraftarla paylaşmaktan öte,  başka bir şey yapmadık.

Bugüne kadar yazdıklarımda, kişilere ve kurumlara karşı, basın kuralları içinde, kimseyi incitmemeye çalışarak ve kişisel haklarına dokunmadan, sadece Aydınspor 1923 için gerçekleri dile getirmeye çalıştım. “Vur, kır, parçala” cinsinde bir yazım olamadı. Hep öteledik. Burada, “öteleme” konusunda yanlış yaptığımı itiraf ediyorum.

Oluşturan takım meydanda. Maalesef “Bu araba” bu kadar gidiyor. Gaza basınca, arızaları ortaya çıkıyor.

Futbolculara karşı, anlaşmalar gereği, verilen sözler yerine getirilmelidir. Ondan sonra, -olumsuzluklar ortaya çıkarsa- hesap sorulmalıdır. Bunların ne kadarı yapıldı?  Görünen köy kılavuz istemez. Futbolcuların beklentilerine zamanında karşılık verilseydi, onlar da elinden geleni yaparlardı. Ama olmadı ki,  takımımız bu duruma düştü. Aydınspor 1923’ümüzün bu duruma düşmesinin hesabını kim verecek?

Sezon başından bu yana çoğunlukla iç karatıcı yazılar yazmak zorunda kaldım. Ankara’daki Etimesgut maçı mağlubiyetinden sonra, gazeteci arkadaşlarımızın attığı iki başlık yüzünden, takımın antremanlarının izlenmesini engelleyenler, şimdi hesap vermeliler. Basından desteğini kesen takım, yalnız kalır. Basını yanına almayan takım, zor şampiyon olur. Bölgesel Amatörde ve 3. ligde sağladığımız birlik ve beraberliği, maalesef 2. ligde sağlayamadık.

Yönetici arkadaşlarımızla, oturup konuştuğumuzda, “Klübün borçlarını düşürüyoruz.” şeklinde açıklamaları oldu. Ben de o zaman, onlara, ”Borçları, düşürürken, takımımızı 3.lige düşürürseniz, sizi kimse affetmez.” demiştim. Takımımız 3.lige düşerse, sizler de küme düşeceksiniz. Bu saatten sonra, kurtuluş için, kendi göbeğimizi kesemeyiz, başka takımlardan medet ummak, hayal kurmaktır.

Sevgili Yönetici arkadaşlar, Aydınspor 1923’ün kurtuluş maçı olan, Bugsaşspor maçının önemini maalesef, anlayamamışsınız. Duyduğumuza göre; takımın en iyi orta saha oyuncu olan Vedat Budak’ın maç öncesi parasal sorununu çözemeyip, bir kalemde silerek, bu kritik maç öncesi, onu kadro dışı bırakmak, takımdaki diğer oyunlar üzerinde çok olumsuz etki yarattı. Yenilgiyi hazırladı. Yöneticilik sorunları zamanında çözmektir. Bu maçta Vedat olsaydı, skor böyle olmazdı. Tahir’i asistleriyle destek olan, takımı ileriye taşıyan özel bir futbolcuydu Vedat.

Hepiniz “Bu maçtan 1 puan alırız. Hatayspor, Tuzlaspor’u yener, Menemen Belediyespor, Kırklarelispor’u yener,” diye düşündünüz. Evdeki hesap çarşıya uymadı. Futbol sahada oynanır. Masa başında değil. Yönetim olarak, direkt sınıfta kaldınız. Zeybeklerin tarihinde bir ilk oldunuz.

Buna rağmen, yönetimdeki arkadaşlarımızı herkesten çok sevdim, hep destek verdim, fakat takımı buralara getirdiniz ya, koskoca kentin beklentilerini boşa çıkardınız. Helal olsun, hepinize. Tüm taraftar gibi benim de içim acıyor. Bu satırları bu acı içinde yazıyorum, bilesiniz. Çok üzgünüm. Böyle bir yazı yazdığım için de, kendime kızgınım. Okurlarımızdan, beni bağışlamalarını dilerim.  Kendimi tutamadım. Belki bana çok kızacaksınız. Belki de küseceksiniz. Ama, dost acı söyler. Biz bu takımı yalnız bırakmamak için, “zırhlı araçlar içinde” maçlardan çıkarak, buralara getirdik. Bunları yaşamayanlar bilemez.

             Her Teknik Direktör değişiminde, hep yanlış hamleler olduğunu yazdım. Hiç dinleyen olmadı. Bir sezonda 5 Hoca değişimi, bana önceki yıllardaki, “Efsane Aydınspor’umuzun” çöküşünü hatırlattı. Bağıra, bağıra, yanlış yapa, bu durumlara geldik. Onu gönder, bunu gönder, yerine oyuncu alma. Ondan sonra alt yapıdan gelen gençlerle ligi kurtarmaya çalış. Yanlış tercihler.  Futbolda başarısızlık, tümüyle Hocalara kesiliyor. Oysa, bunu içinde yöneticiler de var. En kolayı Hocayı göndermek oluyor.

İlk yarının son maçı olan Tuzlaspor’a Aydın’da 3-1 yenildiğimiz maçtaki kötü futbolu yazmıştım. Bir sezon boyu “mehter takımı” gibi,  gittik. iki ileri, bir geri. Göz göre göre,3.lig içine doğru girdik. Tuzlaspor ile son maçımızda işimiz çok zor. Şansımız yok desek yeridir. Ama çıkmadık candan ümit kesilmez.

Aydınspor 1923 – Bugsaşspor maçını yazmaya gerek duymadım. Ortada futbol adına bir şey yoktu. Rakip istediğini aldı. Evren ve İsmail farkı önleyen isimler oldu. Sezon boyunca 28 puan Adnan Menderes stadında rakiplere gitti.

Futbolculara ve yönetime diyoruz ki; “Aydınspor 1923’ü sevenlerin hayallerini kararttınız. Aferin hepinize!” Elbirliğiyle, bir takım bu kadar kolayca, bu duruma düşürülür. Küme de kalsak da, kalmasak da sizlerin yıprandığınızı düşünüyorum. Darılmak, küsmek bizlere yakışmaz. Klübün borcunun azalması için, Klüpten alacaklı olan yöneticilerin de, alacaklarını klübe bağışlamalarını klüp yararına olur.

Güzel günlere . Kalın sağlıcakla.

          Hüsamettin KAÇAR