Yine Hüsran, Yine Üzüntü! Puanlar Uçuyor…

Puanlar Uçuyor…

Çarşamba mesaisinde Aydınspor 1923 – Kocaelispor maçını izlemek için, her zaman olduğu gibi erkenden basındaki yerimi aldım. Bu durum bende alışkanlık haline geldi. En büyük zevkimiz futbolu izlemek, elimizden geldiğince de maçı yorumlamak. Maça gelirken de, “Zeybekler bu maçta bir patlama yapar mı?” diye düşünüyordum. Ama, maç sonu yine hüsran, yine üzüntü.

Kocaelispor önünde alınan 1-0’lık yenilgi ile, ligin 5. haftasında Zeybekler 4 puanla, ligin 15. Sırasında korku tüneline girdi. İç sahada kayıp 5 puan oldu. Şimdi yazdıklarıma yine tepki gösterecek yönetici arkadaşlar olacak. Ne yapalım, varsın göstersinler. Doğruları art niyet, ön yargı taşımadan yazmaya çalıştım.

Bir taraftan transfer yasağını çözüp, transfer yapan Zeybekler diğer yandan transfer yasağını kaldıramayan körfez ekibi Kocaelispor. Bütün bu olumsuzluklara rağmen, ligde de aynı puanda olan iki takımın mücadelesinde hak eden takım kazandı. Sezar’ın hakkını Sezar’a vererek, bu takımı kutluyorum.

Geçtiğimiz sezonun ilk hazırlık maçı olan Fethiyespor maçında, 3-1’lık yenilgi  sonrasında, “Ne ses var ne görüntü” diye yazmıştım. Gelen tehlikeyi her maçta açık açık belirtmiştim. Şimdi gelinen noktada, bunun sonucunda haklı olduğumu bir kez daha gördüm. Şimdi de aynı durumu yaşıyoruz. Bu takımda “Ses de yok, görüntü de yok.” Dışarıdan puan gelmiyor, Adnan Menderes Stadında, gelene can suyu olduk. Nasıl olacak bu iş? Ligde nasıl kalınacak? Aydın Büyükşehir’e yakışmayan bir görüntü.

5 maçta sadece 2 gol atan takıma puanlar nasıl gelecek? Yazık. Yazık.  Daha 5. haftada ligi bitirdik. Artık seyirci bile maçlara gelmiyor. 500-700 kişi arasında maçı izleyen taraftar ve basın mensupları. İnsanlar maça niçin gelir? Tribünler nasıl dolar? Bunların çözümlenmesi gerek. Futbolseverler seyir zevki yüksek, heyecanlı maçları izlemek için gelirler. Bunlar bizde var mı? Yok! Kaliteli futbolun göstergesi maça gelen taraftarların sayısıdır.

Öne sürülen zorlukların başında, yasakların kaldırılması ve takımın tam hazırlık dönemi geçirmeden sahaya çıkması geliyor. Tamam ama, yapılan transferler de ortada. Transfer yapmak uzmanlık gerektirir. Transferdeki sayının çokluğu değil, futbolcuların kalitesi önemlidir. Yapılan transferler tribünlere de hitap etmeli, müşteriyi stada çekmeli. Hani gelenlerin içinde var mı böyle bir transfer?

“Düşen armamızı kaldırmak için” yönetime yeni giren arkadaşlarımıza da yazık oluyor. Ne umdular? Ne buldular? Düşen armamızın ne zaman yukarılara çıkarılacağını merak eden arkadaşlar, bize soruyorlar. Biz de size.

Aydınspor 1923- Kocaelispor maçına gelince; Zeybekler adına not aldığım sadece 60.dakikada Habib’in kafa vuruşu vardı. O da direkten döndü. O dönen topu sağ bek Artun rakibi Burak Süleyman’a bırakınca, o da, topu Kaleci Ulaş’ın solundan uzak köşeye bıraktı. Maçın tek golünü attı.0-1

Golden önce Kocaelispor 52.dakikada Sefa ile penaltı atışından yararlanamadı. Sahanın en iyisi olan Kaptan Ulaş, penaltıyı kurtardı. Bunun Zeybekleri hırslandırmasını beklerken, maalesef kötü futbol devam etti. Sahada sanki “akordu bozuk bir akordeon” vardı. Herkes kendi telinden çaldı.  Ne bir hırs, ne bir yardımlaşma, ne de bir canlılık vardı. Pozisyon üretememe, sahada rahat yürüme, son vuruş eksikliği. Daha neler, neler. Bunları bir yana bir yana bırakalım, iyi bir pas organizasyonu ile, kale önüne bile gelemedik. Serbest vuruş ve uzun toplarla gol aradık. Kocaelispor’un böyle kötü bir Aydınspor 1923’ü yenmesi normal sonuç oldu.

Bu maçta sağ bek Ramazan’ın neden oynatılmadığını bilmiyorum. Bu takımın sağ beki Ramazan’dır. Ramazan’ın yerine oynayan Artun geçiş koridoru oldu. Rakip orayı “otoban”a çevirdi. Teknik direktör Yavuz Hoca da bizler gibi seyirci kaldı. Kendisine ayrılan bölgede “donup” kalmış gibiydi. Yaptığı oyuncu değişikliklerinde de geç kaldı. Değişiklikler de skora yansımadı. Hele taraftarın tepki gösterdiği Tuncay’ın  saha içinden taraftara “Konuşma lan!” diye hitap etmesi de hiç hoş değildi. Aynı şekilde,  oyundan çıkarken taraftarı da alkışlamasını anlayamadık. Ayaklarıyla topunu oynayacağı yerde, çenesiyle laf yetiştirdiğini gördük. Bu da takımdaki disiplin sorununu gösteriyor.

150 kişilik körfez taraftarı takımları müthiş destek verdi.  Zeybeklere destek veren Asi Kankaların gayreti de skoru değiştirmeye yetmedi.

5. haftada iç sahada 5 puan gitti. Bu yolun sonu iyi görünmüyor. Geçen sezon iç sahada 30 puan kaybettik. 1 puan alsaydık, şimdi buralarda değildik. Kümede kalmıştık. 3. Ligden sonrası BAL ligi demek, bu da takımın yok olması demektir. Futbolsuz yıllara geri dönüş demektir. Herkes daha dikkatli olmalı. Tehlike büyük.

Bu arada, Eski Gençlik Hizmetleri İl Müdürlüğü yapan arkadaşımız, sporun ve sporcunun dostu, Zeynel AKIN’ın aniden aramızdan ayrılışına çok üzüldüm. Ailesine, sevenlerine, mesai arkadaşlarına ve spor camiasına baş sağlığı diliyorum. Mekanı cennet olsun. Işıklarda uyusun.

Kalın sağlıcakla. Güzel günlere.

 Hüsamettin KAÇAR