Sol Yurtseverdir, Milliyetçi Değil!

SOL YURTSEVERDİR, MİLLİYETÇİ DEĞİL!

Her ne kadar birçok insan farkında olmasa da kapitalizm içinde yaşıyoruz. Başka türlü söylersek, kapitalizmin ne olduğu ve nasıl işlediği konusunda pek bir şey bilmiyor çoğu insan. Emperyalizm de öyle keza.

Kapitalizm üretim araçlarının özel mülkiyetine dayanan, kar güdüsüyle işleyen ve piyasayı esas alan bir ekonomik sosyal sistemdir. Emperyalizm de, kapitalizmin gelişiminin bir aşamasında ortaya çıkmış; kapitalizmin en yüksek aşamasıdır. Başka deyişle, tekelci kapitalizmdir emperyalizm.

Kapitalizmde zengin ve yoksul, üretim araçlarına sahip olanlar ve olmayanlar, sermaye sahipleri ve emeğiyle yaşayanlar şeklinde karşıt çıkarlara sahip sınıflara ayrışmıştır toplum. Öte yandan, gelişmiş kapitalist (emperyalist) ülkeler de, kendisine bağımlı az gelişmiş kapitalist ülkeleri sömürmekte ve egemenlikleri altına almaktadırlar.

Dolayısıyla, milliyetçilik ve yurtseverlik tartışmasını bu gerçeklikler bağlamında yürütmekte yarar vardır.

Sol, kapitalizme ve emperyalizme karşı olan bir düşünce sistemidir.

Eşitsizliğin olduğu yerde özgürlüğün yeşeremeyeceğini bilen sol düşünce toplumdaki eşitsizliklerin kaynağına yönelir. Bu yönelim, üretim araçlarının özel mülkiyeti ve üretim araçlarına sahip olan azınlığın, toplam servetin ve gelirin büyük kısmına el koyduğu gerçeğiyle karşı karşıya bırakır bizi. Başka deyişle; azınlığın, çoğunluğun sömürülmesi üzerinden zenginleştiği gerçeğiyle! İşte bu nokta, toplumdaki tüm olumsuzlukların doğrudan veya dolaylı şekilde kaynağıdır. Sol düşüncenin çıkış noktası burasıdır. Böylece, bir toplumun veya bir milliyetin, sınıfsal olarak yani sömürenler ve sömürülenler, zenginler ve yoksullar olarak ayrıştığını görür sol düşünce. Dolayısıyla gerçekliğe milliyetler penceresinden değil, sınıfsal perspektiften bakar.

Milliyetçi bakış açısında ise, söz konusu sınıfsal ayrışma ile eşitsizlik ve sömüren sömürülen ilişkisi ya göz ardı edilir veya olağan gösterilir. Sınıf uzlaşmacısıdır milliyetçilik. Zengin ve sömüren sınıflar ile sömürülen ve yoksul sınıfların uzlaşmasını kabul eder. Aynı gemideyiz, aynı milliyetteniz, dolayısıyla çıkarlarımız ortaktır söylemiyle yapılır bu. Oysa büyük bir aldatmacadır bu. Sormak isterim; Türk olan Koç ailesi ile gene Türk olan asgari ücretli bir ailenin çıkarları nasıl ortak olabilir? Kürt bir toprak ağasıyla onun yanında çalışan bir Kürt yoksul köylüsünün çıkarını ortak görebilir miyiz? Birileri diğerlerinin, emeğinin sömürülmesi ve yoksulluğu üzerinden zenginleşirken nerededir o ortak çıkarlar acaba?

Sol, hem içerideki hem de dışarıdaki sömürüye ve eşitsizliğe itirazdır. Hem ülkesinin başka ülkeler tarafından sömürülmesine karşı çıkar, hem de kendi ülkesindeki sömürüye. İşte bu yüzden sol yurtseverdir; milliyetçi değildir. Çünkü sol şunu iyi bilir: Ülkendeki sömürü ve eşitsizliğe karşı çıkmazsan, ülkenin sömürülmesine ve boyunduruk altına alınmasına ses çıkaramazsın. Bu anlamıyla yurtseverlik, ülkende eşitlikçi, sömürüsüz ve insanca bir yaşam kurma iradesidir. Aynı zamanda, ülkeler arasındaki eşitsizliklerin ve egemenlik ilişkilerinin de reddedilmesidir yurtseverlik.

Yurtseverlik net bir antiemperyalizmdir! NATO’ya, AB’ne, ABD ile stratejik müttefikliğe karşı çıkmak yurtseverliğin olmazsa olmazıdır.  Milliyetçilik ise, NATO üyeliğini reddetmez; AB’ne karşı değildir onurlu üyeliği ister; ABD ile stratejik müttefikliğe açık bir itirazı yoktur. (Milliyetçi olduğunu ifade eden partilerin programlarına bakıldığında bu açıkça görülmektedir)

Yurtseverlik, ülkenin ekonomik kuruluşlarının özelleştirilmesine en yüksek perdeden ses çıkarmaktır. Bu kuruluşların hem uluslararası yabancı tekeller hem de ülke içindeki yerli tekeller tarafından yağmalanmasına karşı durmak yurtseverliğin bir gereğidir. Milliyetçilik ise, bu özelleştirme yağmasına ya ses çıkarmamaktır ya da cılız bir ses çıkarmaktır. Hatta milliyetçiliğe göre, ilgili kamu kuruluşlarını yabancı şirketler yerine yerli şirkeler alıyorsa sorun yoktur. (Yaşananlar bunu gösteriyor)

Yurtseverlik, olan bitene sömürülenlerin, emekçilerin çıkarları açısından yaklaştığından milliyetler arası eşitsizliği, alt-üst ilişkisini kabul edemez. Milliyetlerin eşit haklara sahip olarak, hiç birisinin diğerine kendi kimliğini dayatmadan yaşamasını savunur. Buna karşılık milliyetçilik ise, ilgili milliyetin üstünlüğünü ve çıkarını esas alır. Diğer milliyetlerin haklarına karşı duyarsızdır. Diğer milliyetlerin kimliklerini ve dillerini yaşamasını doğal bir hak olarak kabul etmez.

Velhasıl, sınıf penceresinden bakmak yurtseverlik; milliyet penceresinden bakmak milliyetçiliktir. Türkiye örneği üzerinden konuşursak Sol; Türkçü de olamaz, Kürtçü de olamaz.

Türkçülük ve Kürtçülük milliyetçiliğin işidir, yurtseverliğin değil. Yurtseverliğin işi, Türk ve Kürt emekçi ile yoksullarını Türk ve Kürt sermaye sahipleri ile zenginlerine karşı örgütleme mücadelesidir.