CUMHURİYETÇİYİZ!

CUMHURİYETÇİYİZ!

        Bundan 95 yıl önce çok değerli ve ileri bir hamle yapıldı ülkemizde. Bu hamle çağdaşlaşma ve aydınlanma yönünde idi. Cumhuriyetti bu hamlenin ismi.

Söz konusu ileri hamlenin, cumhuriyetin mimarı Mustafa Kemal Atatürk’ü derin bir saygı ile anıyorum.

Cumhuriyet, çağdaş ve özgür bir toplum inşa etmenin önünde engel teşkil eden kurum veya yapıların üzerine devrimci bir biçimde gitti. Hilafetin kaldırılması, medreselerin kapatılması, Arap alfabesinin ilgası gibi uygulamalar yaşanan çağdaşlaşma sürecinin devrimci adımlarıydı. Ancak yaşanan bu devrimci sürece fren teşkil edecek başka bir süreç daha yaşanıyordu. Neydi bu? Kapitalistleşme süreci! Bu süreç, sonradan cumhuriyetin altının oyulmasına giden yolun taşlarını döşüyordu ne yazık ki.

İkinci dünya savaşının bitimi yani 1945 sonrasında, cumhuriyet, kendi değerlerini tasfiyeye götürecek bir rotaya giriyordu artık. Neler mi oldu? Köy enstitüleri kapatıldı, İmam hatipler açıldı, Marshall yardımı kabul edildi,  NATO’ya üye olundu… Böylece, Cumhuriyetin temel değerleri olan bağımsızlık ve laiklik hedef tahtasındaydı. Diğer bir deyişle gözden çıkarılmıştı bu değerler.   Tüm bunların yaşanmasında, kapitalistleşme süreciyle beraber palazlanan ve uluslararası sermaye(emperyalizm) ile bütünleşmek isteyen bir burjuva sınıfının varlığı ve ihtiyaçları tayin ediciydi.

Öte yandan şu noktanın da altını çizmek gerekir : Cumhuriyetin, kendi değerlerine ihanet etmesinin kaynağında komünizme karşı mücadele vardır. Sola ve komünizme karşı mücadelede, dinciler ile ırkçıların önü açılmıştır. Bu noktada, Komünizme karşı mücadele derneği, Milli Türk Talebe Birliği gibi karşı devrimci nitelikte örgütlenmeler kurulmuş ve desteklenmiştir. Fettullah Gülenler, Abdullah Güller, Tayyip Erdoğanlar bu süreçlerin ürünüdürler. Buna karşılık bu süreçte, Nazım Hikmet hapislerde yatırılmış; Sabahattin Ali öldürülmüş; Deniz Gezmişler de idam edilmiştir.

Cumhuriyet’e en büyük darbeyi vuran 12 Eylül 1980’dir aslında. Bu Amerikancı, gerici ve faşist darbe, Cumhuriyet’i bir hayli zayıflatmış ve  tarikatların önünü alabildiğine açmıştır. Peki, kim vardır 12 Eylül’ün arkasında? İsimlerini asla unutmayalım: NATO, Amerika, TÜSİAD! İsimlerini unutmayalım; çünkü cumhuriyet tekrar ayağa kalkacaksa, bunları karşısına alarak olacaktır bu.

Gerçekçi olmak gerekir : 1923 Cumhuriyetinin değerleri yaşamamaktadır bugün. Ancak, cumhuriyetin yarattığı toplumsal birikim güçlüdür ve kapsamlıdır. Özellikle Gezi veya Haziran direnişi esnasında tüm canlılığıyla ortaya çıkmıştır bu birikim. Bu cumhuriyetçi birikimin tasfiyesi mümkün değildir. Aksine bu birikim, gericiliği er geç tasfiye edecektir bu topraklardan.

Cumhuriyetin ayağa kalkması zorunludur.  NATO’dan çıkmayı, ABD üslerini kapatmayı, tarikatları lağvetmeyi, özelleştirilen kuruluşları kamulaştırmayı öngören ve her şeyden önemlisi TÜSİAD’ın, MÜSİAD’ın egemenliğini alaşağı etmeyi hedefleyen bir ayağa kalkıştır bu. Yeniden ve yeni bir cumhuriyettir gündemde olan. Ve mutlaka kurulacaktır bu eşitlikçi, özgürlükçü cumhuriyet.

Bu duygularla, 1923’ü selamlıyor ve YAŞASIN CUMHURİYET diyorum.