Ya Göründüğünüz Gibi Olun, Ya da Olduğunuz Gibi Görünün!

YA GÖRÜNDÜĞÜNÜZ GİBİ OLUN, YA DA OLDUĞUNU GİBİ GÖRÜNÜN

Seçimler yaklaştı mı gözlerim yaşarıyor. Bu kadar sevgi dolu, üretken, çalışkan, sanat sever, hayvan sever, doğa sever, kadın sever, çocuk sever, mahalle sever, şehirli sever, köy sever, köylü sever, vatansever, işçi sever, memur sever, öğrenci sever, tuttuğunu sever, gördüğünü sever, duyduğunu sever… velhasıl kelam ne bulduysa onu seven insanların bu üretken ve sevecen yapılarını icra edecek bir zemin bulamamış sağlanamamış olması ülke açısından çok büyük bir kayıp.

Allah nazardan saklasın; hepsi Atatürkçü, cumhuriyet sevdalısı. Demokrasi aşığı; hak, hukuk ve emek savunucusu; barış, kardeşlik ve özgürlükler için mücadele veren birer nefer… Hem davula hem kasnağa vurmaları, hem sağcı hem solcu olmaları, genelde ortaya karışık orta yolcu olmaları ayrı bir yeteneklerini sergilemeye izin veriyor.

Bir bardak suyu içmeye kalkmayan, iki adım dahi yürüyemeyen ceketini dahi başkasına tutturmadan giyemeyenlerin dur durak bilmeden kapı kapı gezmeleri başka bir yeteneklerini ortaya koyuyor.

Bırak konu komşuyu; eşine, çocuğuna bile bir merhaba demeye tenezzül etmeyenlerin, etrafta gördüklerine kibirden Allah’ın selamını esirgeyenlerin, sokakta herkesi zorla bağıra bağıra selamlaması, yakaladığını şapur şupur öpmesi; yüzüne bakmadıkları yaşlılara sarılıp ellerinden öpmelerini görünce sevgi selinde boğuluyorum adeta.

Bir de cömertler, bir de cömertler ki aman Allah’ım şimdiye kadar bu adamları niye ortaya çıkarmadılar da bu fakir fukara garip gureba yoklukla yoksullukla terbiye edildi diye için için üzülüyorum.

Daha düne kadar birbirinin izine kurşun atanlar, aşına ekmeğine zehir katanların; el ele, kol kola, omuz omuza sokaklarda volta atmaları beni mest ediyor.

Geçen seçimde falan çadırda yatan, kafasına başkası tarafından kodlananları dilli düdük gibi öttüren; arada pabuç eskidenler kendini resetlemiş, şimdi bu çadırda taze formatlanmış, eline verilmiş cici bir düdüğü öttürüp kendine yeni bir tabak bulmak için yemek yediği kabın içine s.çmaktakta iken; Niye gitti? Kim götürdü? Ne için gitti? Nasıl değişti? gibi çılgın sorular var kafamda.

Gözleri dört kulakları beş açılıyor… O kadar duyarlı oluyorlar ki aklın hayalin durur… Mutfak, elektrik, su, telefon, giyim kuşam, çarşı pazar, hasta, engeli, işli işsiz, evli bekar dul, uçan kuştan esen yelden her şeyden haberdarlar. Aynen bizim gibi düşünüyorlar aynı bizler gibi konuşuyorlar…

Be gardaşlarım, gurban olduklarım şimdiye kadar nerdeydiniz?

Aynı dili konuşanlar değil, aynı duyguyu paylaşanlar anlaşır. Madem bunlardan haberiniz vardı da, aynı dili konuşuyorduk da niye bizlerle aynı duyguları paylaşmadınız?

Anadolu’da “Bağ leğeni gibi senede bir defa lazım olmak” diye bir söz vardır. Biz vatandaşlar olarak, seçmen olarak siyasilere ve siyasi partilere seçimden seçime tıpkı bağ leğeni gibi bir defa lazım oluyoruz. Bu yüzden siyasiler sık sık ziyaret ediyor, bizi çok seviyorlar! Aslında bizi değil, seçimlerde onlara vereceğimiz oyları seviyor, bizleri de seviyormuş gibi yapıyorlar.

İçimizden arada pabuç eskidenler de onlara kara sevdalanmış gibi görünüp bizleri de seviyor gibi gösteriyorlar, pazarlıyorlar ama; Mecnun’a demişler ki; “-Yahu bu kadar övdüğün, senin Leyla’n pek güzel bir şey değilmiş!” Mecnun gülmüş, “-Sen onu benim gözümle bir görebilsen!” demiş. Etrafınızdaki çakma Mecnunlar’ın aktarmalarına bakmayıp, bizim gözümüzle baksanız bir kere kendinize, kaç gram kaç okka olduğunuzu görürsünüz.

A benim sevgi meleklerim! Yüreğiniz bu kadar sevgi doluydu da sanat ve sanatçılar yok edilirken, doğa talan edilirken, hayvanlar canlı bile kabul edilmezken, kadınlara çocuklara tecavüz edilip, diri diri yakılırken, acımazsızca dövülürken nerdeydiniz?

İşçi memur açlık sınırının altında maaş alırken, aşından işinden edilirken niye sesiniz çıkmadı?

Köylü mazot, tohum, gübre bulamaz, ürettiği ürünleri tarlada ağaçta kalırken, borçlarını ödeyemeyip, traktörünü satarken niye sevginizi eksik ettiniz?

Sabahın köründe gözlerini ovuştura ovuştura okula giden, gecenin karanlığında evine gelen, okulları kaliteli kalitesiz diye ayrılırken istemediği, kilometrelerce uzaktaki okullara giderlerken, sınav sistemi ve tarihi zırt pırt değiştirilirken neden göstermediniz sevginizi?

Atatürk büstlerine saldırılar yapılırken, hakaretler edilirken dilinizi mi yutmuştunuz? Cumhuriyet kazanımlarına savaş açılmış, bir bir yok edilmeye çalışılırken sevginiz yıllık izne mi ayrılmıştı?

Demokrasi askıya alınıp, Ohal bahane edilip, hak hukuk ve emek mücadelesi verenler, barış kardeşlik ve özgürlük için direnenler derdest edilirken sevginizi icara mı vermiştiniz?

“Biz kırk kişiyiz birbirimizi biliriz”. Kendinizi allamaya pullamaya boyayıp cilalamaya gerek yok. Bize yalan söylemenize gerek yok, biz sizlerin ciğerini biliriz…

Ya göründüğünüz gibi olun, ya da olduğunuz gibi görünün…

Maymun gözünü açtı, yapmacık davranışlarınıza kanacak kadar saf değiliz…