Kaybettikçe Atatürkçü Olmak!

KAYBETTİKÇE ATATÜRKÇÜ OLMAK

Korku canlının doğasında vardır. Kimi arıdan korkar, kimi yılandan… Kimi böcekten korkar, kimi köpekten… Kimi iğneden korkar, kimi yüksekten… Kimi karısından korkar, kimi de fareden…

Garip de değil, ayıp da değil; günah hiç değil… Ancak ne arıdan korkan arı, ne yılandan korkan yılan, ne böcekten korkan böcek, ne köpekten korkan köpek, ne iğneden korkan iğne, ne yüksekten korkan yüksek, ne karısından korkan karı, ne de fareden korkan fare olur. Korkularıyla var olur, korkularıyla yaşayan insan olur. Onurundan haysiyetinden şerefinden zerrece bir şey kaybetmez. Davasına ihanet eden sıçan olup, ülkesine kendini var eden değerlere hainlik edip gemiyi ilk terkeden fare olmaz. Lakin tüm riyakarlar, omurgasızlar; sağcıdan korkar sağcı, solcudan korkar solcu, iktidardan korkar düzenin yalakası, muhalefetten korkar olur orta yolcu.

Gavur’dan korkar Gavur olur, Müslüman’dan korkar Müslüman olur. Günlük yaşamda halk arasında ”Korku Müslümanı olmak.”, “Kılıç zoruyla Müslüman olmak.” sıkça kullandığımız ifade ve benzetmelerdir. Bunlar korkanlar için söylenmiş benzetmelerdir.

Bir de korkup tırstığında, kuyruğu sıkıştığında, korktuğu değerleri kurtuluşu sayanlar, onun duldasına sığınanlar, onlardan hayat bulanlar var. Son günlerde epeyce çoğalmaya, ortalıkta sık sık görünmeye, sahte sözleriyle de popüler olmaya başladılar. Bu tipler için halkımız ne söyler bilmiyorum ama espri anlayışına, mizahına, özlü sözlerine, kalemlerine, çizgilerine son derece inanıyor ve güveniyorum; kesinlikle uygun bir karakter, onları yansıtan bir ifade ve benzetme bulacaklardır.

Kaybettikçe Atatürkçü olmak, korktukça Atatürkçü görünmek, sahtekarlığın, iki yüzlülüğün dip alasıdır. Atatürk büstlerine saldırılar yapılırken, heykelleri meydanlardan sökülürken, badem altından gülüp; keyiften dört köşe olanların, bulunduğu resmi bina ve kurumlarından fotoğrafları kaldırılırken, kulağının üstüne yatanların Atatürkçülüğü!

Koltukları, çıkarları tehlikeye düşüp, kuyrukları sıkışınca; meydanlara, sokaklara, caddelere parti binalarına evlere, balkonlara Atatürk posteri asmaları, yakalarına Atatürk rozeti takmaları, Atatürk’ü, Cumhuriyeti dillerine pelesenk etmek, kaybettikçe Atatürkçü olmaktan başka bir şey değildir.

Kutlama, anma programlarında Atatürk ve Cumhuriyet vurgusu yapan öğretmenleri komiteden, Atatürk’ü ve Cumhuriyeti programdan çıkaranlara, Atatürk’e hakaret edenlere alkış tutup, makam mevki verilirken, okullardaki Atatürk köşeleri, büstleri kaldırılırken, süslemelerde Atatürk posterlerine yer verilmezken; müfredattan, ders kitaplarından çıkarılmaya çalışılır, dersler ve konular azaltılırken sessiz kalıp; kuyruk sıkışınca Atatürk’ü dilden düşürmemek korku Atatürkçüsü olmaktır.

Atatürk bir dünya lideridir. Devlet adamlığı, aklı ve bilimi rehber edinişi, barışçı yanı, yenilikçi ve devrimciliği, ileri görüşlülüğü, çağdaşlığı, mazlum milletlere örnek oluşu, adaleti ve sevgi dolu yüreğiyle zihinlerde silinmeyen iz bırakmıştır. Bu iz öyle bir izdir ki her alanda diz çöktürdüğü kişilerin ve ulusların takdirini almış bir iz. Atatürk de böyle bir dünya lideridir.

Bu liderin yarattığı saygınlıkta, aradan yıllar geçmesine rağmen fırından yeni çıkmış gibi, sıcacık buram buram saygı sevgi kokan bir minnet vardır. Bu nedenle dünyanın her yerinden gelen dost düşman; hislerini, aklından, yüreğinden geçenleri kağıda kaleme döker, büyük önderin manevi huzurunda sevgi ve saygısını gösterir. Büyük önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün Ebedi İstirahatgahı Anıtkabir’de bulunan, Anıtkabir Özel Defteri vardır bunun için. Bu deftere yüreği Atatürk için atanlar, yazı yazar imza atar. Ulu Önder Atatürk’ün huzurunda bulunan defteri imzalarken, göğsü kabaran, heyecandan, sevgiden, şükran ve minnetten eli titreyerek, sayfalarına sevgi nefeslerini üfleyip, üzerine göz yaşı dökerek yazanların; yüreğiyle tasdikleyip, kalemiyle imza atanların saygısı olur.

Bugünlerde bir defter ve Ata’ya saygı aldı gitti maşallah. Gurur duydum, gözlerim yaşardı. Ama “bugün dünden kurulur” derler bizim ellerde. Köylerimizi, şehirlerimizi içindeki canlarımızla, cayır cayır yakan, hamile kadınlarımızın karnındaki bebeleri süngüyle çıkarıp, kızlarımızın ırzına geçen Yunan kalsaydı daha iyiydi diyenlere, Anıtkabir’e Cumhuriyet değerlerine saldıranlara, Atatürk’e hakareti bir halt sanıp, köşelerinde yazı yazanlar, kitap basanların, Anıtkabir’e gelip Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e hakaret videosu çeken kızın, paylaşımından memnuniyet duyan, altına övgü dolu yorumlar yazan Allah rızası için paylaşın diyenlere sessiz kalanların, ders kitaplarından adı çıkarılırken üç maymunu oynayanların Anıtkabir özel defterine sahiplenilmesi; Atatürk’ün anısına saygı duymak değil, tırstığı için Atatürkçü olmak korktuğu için Atatürk’e sığınmaktır, kaybettiğini anladığı için Atatürkçü görünmektir.

Türk ordusuna kumpaslar kurulup Atatürkçü subaylar zindanlara doldurulurken, elleriyle büyüttükleri, tüyü bitmemiş yetim hakkıyla doyurduklarının, devletin birliğine, bağımsızlığına, halkın canına malına ihanet edenlere alkış tutup; Vatan ve cumhuriyete bağlı, milletin birliği ve huzurundan başka suçu olmayanların zindanlarda çürümesine. Ölmesine, uğradığı alçakça iftirayı içine sindiremeyip intihar etmesine sessiz kalanların; Atatürk’ün anısına sahip çıkması olsa olsa kaybettiği için Atatürkçü olmak, sıkışınca Atatürkçü görünmektir.

“Benim naçiz vücudum bir gün elbet toprak olacaktır, fakat Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır” diyen ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün Cumhuriyetine sahip çıkamayıp deftere sarılmak saygı değil sıkıştırılınca Atatürkçü olmaktan öteye gitmez bunların Atatürkçülüğü.

Atatürk Kurtuluştur. Kurtuluşu Mustafa Kemal Atatürk ve devrimlerinde değil, Atatürk’ten kurtulmak olarak görenlerin; Atatürk’ün anısına saygı duyması; tırstığı için Atatürkçü olmak, korktuğu için Atatürk’e sığınmaktır.

Türk Ulusu Ata’sına bağlıdır, onun gösterdiği hedefe emin adımlarla kararlı kararlı yürümektedir. Kaybettikçe Atatürkçü olanlar, korktukça Atatürkçü görünenler O’nu; bildiği, inandığı, güvendiği yolundan ayıramaz. Kutsal davadan vaz geçiremez.

Demem o ki azizim; aslolan korktukça tırstıkça Atatürkçü olmak değil; Atatürkçü olup korkmamak, Atatürk olup hainlere korku salmak, zalimleri korkutmaktır.