5 Haziran Dünya Çevre Günü?

5 HAZİRAN DÜNYA ÇEVRE GÜNÜ?

Her yıl 5 Haziran Dünya Çevre Günü olarak kutlanır.  Bir güne sığdırılarak kutlanan özel günlerin saptırmaca, dikkatleri başka yöne çekme, bir şeyleri gizleme, kitleleri bölme çabaları olduğunu düşünürüm…

Her yıl olduğu gibi bu yılda 5 Haziranda kent protokolü, sivil toplum örgütleri “Dünya Çevre Gününü” kutlamak için Atatürk Anıtına çelenk koyacak, kentin çevreden sorumlu yetkilisi kürsüye çıkıp, iktidarın çevre dostu olduğunu, çevreyi nasıl koruduklarını anlatacak.

Kürsüden büyük bir olasılıkla yasaların halktan yana olduğunu, insanı ve çevreyi koruduğunu gözardı ederek, gözümüzün içine bakıp çevreyi talan eden, kirleten, havayı, suyu, toprağı zehirleyen, insan sağlığını hiçe sayan jeotermal enerjinin yararlarını ballandırarak anlatacak!

Çevreyi savunan, yetkilileri göreve davet eden çevrecileri halkı kışkırtmakla suçlayacak…

Eskiden Nisan ayında portakal çiçeği, Mayıs ayında ıhlamur çiçeği kokan Efeler, İncirliova ve Germencik İlçelerinin şimdi neden çürük yumurta koktuğuna hiç değinmeyecek…

Çamköy ve Bozköy arasında kurulmak istenen jeotermal santralın ÇED süreci henüz tamamlanmadan, yasaya aykırı bir şekilde Mayıs ayı içinde sondaj çalışmalarına başlayan firma hakkında işlem yapılmadığına değinmeyecek!

Yılmazköy’de mahkeme kararı ile durdurulan, jeotermal firmasının faaliyetlerinin devam ettiğini, 18 Mayısta halkın ayaklandığını, faaliyetleri halk ve Efeler Belediyesi tarafından önlendiğini, bu konuda görevli olan Şehircilik ve Çevre Müdürlüğünün sesinin çıkmadığını görmezden gelecek…

Germencik ilçesinin içinden geçen İl çayının günlerce kırmızı akmasına jeotermal akışkanın sebep olduğunu bildiği halde dillendirmeyecek.

Büyük Menderes Nehri’nin can çekişmekte olduğundan, milyonlarca balığın öldüğünden söz etmeyecek…

16 Mayısta Germencik’te yapılan çalıştayda konuşan Efeler Belediye Başkanı M. Fatih Atay’ın, halkı koruyan haklı feryadını duymazdan gelecek…

            Ama yine çevreciyiz diyecek, çevreciliği kimseye kaptırmayacak. Halkımız artık uyandı, hamasi sözlere karnı tok! Bizim hamasi nutuk atan idarecilere değil, M. Fatih Atay gibi halkının yanında, halkıyla birlikte hareket eden idarecilere ihtiyacımız var…

1972 yılına gelininceye kadar doğal çevreyi oluşturan canlılara ve ekosistemlere verilen zararlar ve çevre kirlenmesi görmezden gelinmiş, yeterli ve etkin önlem alınmamıştır…

Dünyanın doğal dengesinin kötüye gittiğini, sonucun felakete neden olacağını anlayan 133 ülke yöneticisi, İsveç’in Stockholm kentinde Birleşmiş Milletlerin düzenlediği toplantıda doğaya verilen zararların azaltılması, tahribatın önlenmesi için 5 Haziran’ı “Dünya Çevre Günü”  kabul ettiler…

Çevre kirlenmesini, dünyada canlı yaşam yok olmadan durdurmak gerekiyordu. Çevre kirliliği sadece canlı türlerinin yok olmasına neden olmuyor, iklim değişikliğine de sebep oluyor ve yok oluş sürecini hızlandırıyor…

İnsanın çevreyi kirletmesi sonucu oluşan iklim değişikliği, biyolojik çeşitlilik için ciddi bir tehdit oluşturmaktadır. Bunun sonucu Dünya’da “her 24 saatte 150 ila 200 canlı türünün yok olduğu tahmin edilmektedir…

Oluşacak tehdit, ortalama sıcaklıklarda artış, deniz suyunun yükselmesi, verimli tarım alanlarının deniz suyuyla dolması sonucu tuzlanarak çoraklaşması olarak kendini gösterir. Korumamız gereken dünyadır…

Kentlerde yaşayan birçok insan, çevreciliği özele indirmiş, geneli yani Dünya’da olup biteni gözden kaçırmıştır…

Sokak hayvanlarını, kuşları, denizi, akarsuları, ağacı ve yeşili ayrı ayrı sevmeyi çevrecilik olarak görmüştür…

Sevdiği ve korumaya çalıştığı canlı ve cansız varlıkların doğanın bir parçası olduğunu, onların hepsinin birden çevreyi oluşturduğunu, birbirlerini tamamladığını, ayrılmaz oldukları gerçeğini gözden kaçırmıştır…

Oysa çevre; soluduğumuz hava, içtiğimiz su, havada uçan kuşlar, suda yüzen balıklar, yaban hayvanları, ağaçlar, bitkiler, toprak altında yaşayan canlılar ve mikroorganizmalardır, doğadır, Dünyadır… 

Unutmayalım ki, hızlı tükenişin, yok oluşun sorumlusu insandır. İnsanın oluşturduğu kapitalist sistem, para kazanma hırsı ile doğanın yağmalanmasını öngörür.  Doğada kendisinden başka canlıya yaşam hakkı tanımaz…

Kapitalizmin hırsını, yağmasını ve yetkililerin vurdumduymazlığını gözden kaçırmanın yolu özel günler uyarlayıp kutlamak ve değerleri bir güne sığdırmaktır. Yılın diğer günlerinde yapılan doğa talanını gözden kaçırmaktır…

Beş Haziran Dünya çevre gününü kutlarken bunları unutmayalım…